Pagina's

zondag 25 juli 2021

 


Een vroege, rustige zondagmorgen
Het gekwetter van vogels, meeuwen krijsend in de lucht, de ochtendgroet van een merel. 
Het gezoem van bijen die gaan van bloem naar bloem. Insecten zoemen door de lucht. 
De geur van water, een lichte geur vermengd met vis. In de verte komen de oude Maas, de Beneden Merwede, de Noord (en onzichtbaar het Wantij) samen. Eigenlijk kijk je dus naar een vierrivierenpunt.
Een aalscholver stijgt op vanaf het water. 
Het lijkt zo rustig, maar overal is het druk.

Bijen en daar moeten we zuinig op zijn
(Bij het maken van deze foto zijn er geen bijen gestoord)


Uitzicht over het drierivierenpunt (wat eigenlijk een vierrivierenpunt is)
Hier komen de Oude Maas, Beneden Merwede en de Noord samen.
Maar is een vierde rivier het Wantij dat hier ook (wat onzichtbaar) uitkomt. 

Uitzicht ecologische zone Papendrecht 
nabij Nieuwland Parc

Fazant met jongen
(twee waren al van het hek afgesproken)

De eerste paddenstoelen

Het Noordhoekse Wiel

Het Noordhoekse Wiel is een favoriete plek om te wandelen. Maar deze plek was nooit ontstaan door dijkdoorbraken die de Alblasserwaard hebben geteisterd. 

In de Alblasserwaard zijn de sporen van dijkdoorbraken op een aantal plaatsen nog zichtbaar. Door het krachtige binnenstromende water bij een dijkdoorbraak ontstond een kolkgat direct achter de doorgebroken dijk waarbij bodemmateriaal de polder in spoelde. Omdat het kolkgat vaak diep werd uitgeschuurd was het dichten van het gat zelf moeilijk. De gaten konden wel 15 tot 20 meter diep worden. Daarom werd de dijk meestal gerepareerd door een nieuwe dijk aan te leggen met een bocht buiten het diepe kolkgat om. Zo ontstonden de met water gevulde kolkgaten welke een wiel of een waal worden genoemd.

Het Noordhoekse wiel ligt aan de Hoogendijk en is eigendom van de Gemeente Papendrecht. Rond het wiel is een park aangelegd (Het Noordhoekse Wiel). Bij het wiel staat een model watermolen als aandenken van de molen die hier vroeger op de Achterdijk heeft gestaan.


vrijdag 23 juli 2021

De Alternatieve Vierdaagse 2021

Ook dit jaar weer meegedaan aan de Alternatieve Vierdaagse omdat door de coronamaatregelen een reguliere niet mogelijk was.

Dit keer ging ik voor 5 kilometer (werk tussendoor ook nog)

Gewapend met de app die niet altijd deed wat ik wilde, liep ik door de mooiste stukken van de Alblasserwaard.

Deze vierdaagse bracht mij weer langs de mooiste plekjes van de Alblasserwaard.


Dag 1: 20 juli 2021

Dit was de enige dag dat ik in de middag gewandeld heb. De zon scheen fel en het was prachtig om te wandelen. 





Dag 2: 21 juli 2021
Mist hing nog over de weilanden. 
Deze dag heb ik het Alblasserbos bezocht.



 

Dag 3: 22 juli 2021
Het was erg vroeg vandaag. De zon kwam nog maar net op. De natuur was nog net aan het ontwaken.




Dag 4: 23 juli 2021
De laatste dag alweer. De dijk bij de Noord bezocht, hier en daar bruin door het vloedwater (afkomstig van de overstromingen in Limburg.



Ondanks dat het in de eigen omgeving was, heb ik werkelijk van deze vierdaagse genoten. Nu maar duimen dat we volgend jaar weer voor een reguliere kunnen gaan. 

zaterdag 9 januari 2021

Een beetje winter

 Ik werd vanmorgen wakker en wat was het koud. De ijsbloemen stonden op de ruiten. De winter is in Nederland.

Bij het boodschappen doen wat plaatjes geschoten. Even genoten van winterse taferelen. 










donderdag 23 juli 2020

De Alternatieve Vierdaagse 2020 (Dag 3)


Alweer de derde dag van de alternatieve vierdaagse. Dit keer ben ik in het dorp Papendrecht gebleven waar nog een interessante geschiedenis is over Papendrecht in oorlogstijd. Vandaag via centrum, naar de Potonniersweg, dokter Rietveldplein en langs het water van de Beneden Merwede naar het Noordhoekse Wiel gelopen. Hier tot mijn grote verbazing nog een hertje gespot (schrok van mij, dus geen foto). Het was weer een prachtige wandeling.

In een bunker op het havenhoofd in zijn Papendrecht is een boek over alle bommenwerpers die in de oorlog over Papendrecht vlogen. Ook de tijden waren er keurig genoteerd. 


De jachthaven op het potonniersterein speelde een belangrijke rol tijdens de bezetting.

Joodse verhalen
 Van de joodse verhalen was bijvoorbeeld nog weinig bekend. Zoals over Jan Levisson; hij was een joodse man, schilder van beroep, die verbonden was aan de linie-crossers in Papendrecht. Hij zat ondergedoken in Papendrecht. Bijzonder detail is dat Van Wijngaarden, die zijn carrière begon als huisschilder, werd opgeleid door Levisson.

Ook in Papendrecht zijn er mensen helaas tijdens de bezetting afgevoerd naar de vernietigingskampen.

Het laatste stuk ging weer door het Noordhoekse Wiel waar ik tot mijn grote verbazing een hertje spotte. Het diertje schrok van mij en ik was te verbaasd om een foto te maken. Maar wel erg leuk om te zien. 

De derde dag zit er op. De laatste ronde is voor morgen.

Tekst: Mathilde de Wit
Foto's Mathilde de Wit

Bronnen:

woensdag 22 juli 2020

De Alternatieve Vierdaagse 2020 (Dag 2)


En dan is het alweer de tweede dag van de Alternatieve Vierdaagse. 
Vandaag ging het via het Noordhoekse Wiel naar Alblasserdam, Oud Alblas en zo weer terug naar Papendrecht. 

Op deze vroege morgen waren de vogels al druk in de weer. De meerkoeten in de sloot waren druk met hun jongen bezig. 


En wat waren er prachtige vergezichten op de polder bij Oud-Alblas.

Zicht op een opgaande zon bij de Alblas

De Alblas

De Alblas

Oud-Alblas is een erg oud dorp, mogelijk het oudste dorp uit de  westelijke Alblasserwaard. Lang werd er gedacht dat het dorp al sinds de Romeinse tijd bestond. Op een kaart (De Peutingerkaart) een plaats Tablae of Tablas werd aangegeven.

een historische kaart

Inmiddels weet men dat niet zo is. Voor de geschiedenis moet je teruggaan naar ongeveer 1064, in een open brief aan Keizer Hendrik IV, wordt er gesproken over Oud Alblas. 
De naam Oud Alblas komt van het riviertje de Alblas die vroeger een belangrijke stroom was. Hier komt ook de naam de Alblasserwaard vandaan. 

Het laatste stuk van de wandeling ging langs een fietspad waarbij er een uitzicht was op een weiland, een waar polderlandschap. De reiger was al vroeg op voor zijn ontbijt. 

een reiger

Het was weer genieten tijdens deze tweede wandeldag van de alternatieve vierdaagse. 

Tekst: Mathilde de Wit
Foto's; Mathilde de Wit

Bronnen:
Geschiedenis Oud-Alblas




dinsdag 21 juli 2020

Alternatieve Vierdaagse 2020 (Dag 1)


Dit jaar geen gewone Vierdaagse van Nijmegen. Door de coronatijd is alles erg anders.
Maar dat betekent niet dat er niet gewandeld kan worden.
Daarom heb ik mij opgegeven voor de alternatieve vierdaagse. 

Gewapend met de wandelapp, een powerbank en wat te eten en te drinken begon ik aan mijn eerste dag. 

In de vroege ochtend door mijn eigen dorp. En wie zegt dat het hier niet mooi is, in dit wat groter dorp in Zuid-Holland. Je moet goed kijken, maar dan zijn er genoeg mooie plekken te ontdekken. 






De ontwakende natuur
De vogels die zongen. 
Voorzichtig kroop de nevel omhoog.
Een ontwakende zon, steeds hoger in de hemel kruipend.

Kortom: een prachtige wandeldag. 







Deze kat genoot in de vroege ochtendzon al met volle teugen.



De zomer laat zijn mooiste kleuren zien. 


Het was een prachtige wandeling. Morgen de tweede etappe van deze bijzondere vierdaagse. 

Foto's: Mathilde de Wit
Tekst: Mathilde de Wit

zaterdag 14 september 2019

Wandelen voor Berkenstein






Er was prachtig weer voorspeld, alhoewel het  nog redelijk koud was toen we op weg gingen naar Veenendaal. Veenendaal ligt in de prachtige omgeving van de Utrechtse Heuvelrug. Deze is bekend om zijn bergen en dalen. Daarbij is er  een gevarieerd dierenleven. Recentelijk is er daar een nieuwe diersoort ontdekt. De pijlen op pootjes.

De wandeltocht werd georganiseerd voor een goed doel. De Hospice Berkenstein in Veenendaal. Een kleinschalig huis waar patiënten in hun laatste levensfase en familie worden opgevangen en verzorgd. Hierbij staan de wensen van de bewoner centraal. Er wordt door een huisarts, ondersteund door professionele vrijwilligers, zorg en steun verleend. 

Na een vlugge kop koffie met een gevulde koek (quilty pleasure), gingen we op pad. 
Het eerste stuk natuur was een grote heide waar schapen rustig begonnen waren aan hun ontbijt. Gras vermengd met 'uitgebloeide' heidebloemen.  






De Utrechtse Heuvelrug is ontstaan in de voorlaatste ijstijd, meer dan 130.000 jaar geleden. Het ijs stuwde zand en stenen op tot een langgerekte stuwwal van het Gooimeer bij Huizen tot de Grebbeberg bij Rhenen. Water en wind werkten verder aan het landschap tot er een mix van heuvels, dalen en vlaktes ontstond. 


Er is geklommen, er is gedaald en er is verdwaald. Het verdwalen was allemaal te danken aan de recentelijk ontdekte diersoort, de pijl op pootjes. Zij staan bekend om zich voor te doen als een gewone pijl, maar dan plots te verdwijnen van bomen, struiken e.d. om zo argeloze wandelaars te laten verdwalen. Een dwaallicht is er niets bij. 
Zo kwamen wij ook zo'n pijl tegen. Deze pijl had besloten om van een bepaalde boom af te gaan en zich iets verderop, net uit het zicht van de wandelaar, op de volgende boom te gaan zitten. Dit werd nog redelijk op tijd gezien en we sloegen alsnog het goede pas in. Wel nadat we een paar keer verward hadden rondgekeken. 
Enfin, dit kon deze pijl niet verkroppen en dus besloot deze zijn soortgenoten te waarschuwen. Men is er nog niet uit hoe de pijl op pootjes communiceert met zijn soortgenoten. Wel bestaat het vermoeden dat zij een andere diersoort of typische bosgeluiden kunnen nabootsen, waardoor de wandelaar het herkent als vogelgezang of het ruizen van de bladeren in de bomen. 

Het bewuste pad waar één van de pijlen had besloten om te verdwijnen. 

Maar wat het geluid ook is, effectief was het wel.  Niet veel later was de pijl echt niet meer te vinden. Het pad was kwijt, de pijl was nergens te zien en er werd vaak over wortels gestruikeld.  Na lang zoeken, struikelen en mopperen op deze diersoort, werd de pijl niet gevonden, de juist weg wel. En wat een opluchting, de rest van de tocht hadden we geen last meer van deze zeer irritante nieuwe diersoort.  





Zo kwamen bij het hoogste punt - op de top - van de Utrechtse Heuvelrug. Eveneens staat het ook voor toeristisch overstappunt waar diverse wandel- en fietsroutes bij elkaar komen. Nou, dat klopt ook wel. Bij de rust - een klein cafeetje, kwamen we de 15 kilometer wandelaars tegen. Een prima plek waar we even uitbliezen van onze ontmoeting met de nieuwe diersoort. 




Na de top liepen we in de richting van een reconstructie van een grafheuvel. 






Grafheuvels waren veel te vinden bij de flanken tussen Rhenen en Doorn. Ze zijn afkomstig uit de Prehistorie. In die tijd waren ze zichtbaar in het heidelandschap. De reconstructie die wij zagen is een tweeperiodenheuvel. De eerste, oorspronkelijke grafheuvel werd later bedekt door een tweede heuvel. Het eerste graf werd rond 2200 voor Christus gebouwd, de tweede ongeveer 500 jaar later. In de jaren daarna is de grafheuvel nog meerdere keren gebruikt als begraafplaats. Zo zijn er urnen geplaatst met as van overledenen. 
In de grafheuvels zijn ook klokbekers gevonden met eten en drinken. Dit was waarschijnlijk  voor de overledene voor zijn reis naar het hiernamaals. De naam klokbekercultuur komt van vondsten die uit deze periode zijn gevonden. Vaak hadden ze de vorm van een klok. 

Op het laatste gedeelte van de tocht hebben we nog kunnen genieten van een mooi uitzicht over de Betuwe bij de Elsterkop. Omdat het prachtig, helder weer was konden we in de verte zelfs windmolens bij Eemdijk (Flevopolder zien). 





Kortom: Een prachtig wandeltocht met bergen, dalen en verdwalen. Oh, en pas op bij wandeltochten. De pijlen op pootjes komen niet alleen op de Utrechtse Heuvelrug voor! U bent gewaarschuwd. 

Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit

Meer informatie is te vinden op:
Utrechtse Heuvelrug
https://www.opdeheuvelrug.nl/plan-je-bezoek/praktische-informatie/top

https://www.np-utrechtseheuvelrug.nl/nl/Zien/Natuur/Dieren

https://www.np-utrechtseheuvelrug.nl/nl/Zien

Hospice Berkenstein
https://vptzberkenstein.nl
https://wandelen.voorberkenstein.nl