Pagina's

donderdag 14 februari 2019

Pyloswandeling - Te Gekke wandeling te Zoerle-Parwijs

 
 
De weermodellen gaven prachtig weer aan voor deze dag in Februari. Het kon wel eens 15 graden worden, Februari? Enfin, het was weer tijd om te gaan wandelen. Dit keer werd de prachtige omgeving van Zoerle-Parwijs aangedaan.
 
De wandeling bracht ons bij de Onze-Lieve-Vrouweabdij van Tongerlo.
 

Een korte geschiedenis van deze abdij. Op verzoek van de heer Giselbert, kwamen rond 1130 enkele Norbertijnen van de Sint-Michelsabdij van Antwerpen zich vestigen op zijn landgoed in Tongerlo. De abdij is tot de 13e eeuw enige tijd een dubbelklooster geweest waar zowel Norbertijnen als Norbertinnen woonden. Tot ver in de 16e eeuw had de adbij uitgebreide bezittingen. Men heeft hier echter ook veel ruige tijden gekend.
In 1796, tijdens de Franse Revolutie, kwam er een voorlopig eind aan de abdij. De Norbertijnen werden door de Fransen verdreven. Het bezit werd verkocht. Een gedeelte van het gebouw werd gesloopt.
In 1837 keerden er zes terug, eerst in het kasteel van Broechem, om in 1840 zich weer definitief te vestigen in Tongerlo.
Sindsdien is de abdij weer in gebruik.

Er zijn bij deze abdij veel bezienswaardigheden waaronder het Da Vinci museum waar een replica van het Laatste Avondmaal te vinden. Het is de meest getrouwe replica van de muurschildering die Leonardo Da Vinci tussen 1495 en 1498 maakte in de refter van het Domicanenklooster te Milaan.








Een plattegrond van de abdij waar alle bezienswaardigheden te vinden zijn. Niet alles is toegankelijk, maar dit wordt goed aangeven.


 
 
In Westerlo was er een prachtig gebouw te zien, het stadhuis. Dit is het voormalige Kasteel van gravin Jeanne de Merode  of het Nieuw Kasteel. Het werd tussen 1909-1912 gebouwd in neogotische stijl. Na haar dood erfden de Zwartzusters Augustinessen het kasteel. Het werd een tehuis voor bejaarde priesters tot het werd aangekocht door de gemeente Westerlo. Sinds 1 juli 1973 dient het als gemeentehuis. 


 
De wandeling ging door veel bosrijk gebied, de Kempen. Ook de Beeltjens en de Kwarekken werden aangedaan.
De eerste Beeltjens werden in het begin van de 18e eeuw aangelegd door Jan Philips de Merde. Het typische is de vorm van een ster en de grote verscheidenheid aan naaldbomen en loofbomen.
 

 
Het hoogst gelegen stuk van dit natuurgebied is de Asberg, een zandduin van 24 meter, dat in de prehistorie vermoedelijk als begraafplaats is gebruikt.
 
De Kwarekken zijn een lager gelegen natuurgebied dat aansluit bij de vallei van de Grote Nete. De bodem is hier veel vochtiger.
Maar er waren meer mooie dingen te zien tijdens deze wandeling zoals een snelstromende rivier de Nete.
 

 
 


 
 
Het was een prachtige wandeling. Bij de finish werden we nog getrakteerd op een groep mensen die de polonaise deden.
 
 
Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit
 
Bronnen:
Onze-Lieve-Vrouweabdij  Tongerlo
 
Het gemeentehuis van Westerlo