Wandelen voor Berkenstein

Er was prachtig weer voorspeld, alhoewel het  nog redelijk koud was toen we op weg gingen naar Veenendaal. Veenendaal ligt in de prachtige omgeving van de Utrechtse Heuvelrug. Deze is bekend om zijn bergen en dalen. Daarbij is er  een gevarieerd dierenleven. Recentelijk is er daar een nieuwe diersoort ontdekt. De pijlen op pootjes.

De wandeltocht werd georganiseerd voor een goed doel. De Hospice Berkenstein in Veenendaal. Een kleinschalig huis waar patiënten in hun laatste levensfase en familie worden opgevangen en verzorgd. Hierbij staan de wensen van de bewoner centraal. Er wordt door een huisarts, ondersteund door professionele vrijwilligers, zorg en steun verleend. 

Na een vlugge kop koffie met een gevulde koek (quilty pleasure), gingen we op pad. 

Het eerste stuk natuur was een grote heide waar schapen rustig begonnen waren aan hun ontbijt. Gras vermengd met 'uitgebloeide' heidebloemen.  

De Utrechtse Heuvelrug is ontstaan in de voorlaatste ijstijd, meer dan 130.000 jaar geleden. Het ijs stuwde zand en stenen op tot een langgerekte stuwwal van het Gooimeer bij Huizen tot de Grebbeberg bij Rhenen. Water en wind werkten verder aan het landschap tot er een mix van heuvels, dalen en vlaktes ontstond. 

Er is geklommen, er is gedaald en er is verdwaald. Het verdwalen was allemaal te danken aan de recentelijk ontdekte diersoort, de pijl op pootjes. Zij staan bekend om zich voor te doen als een gewone pijl, maar dan plots te verdwijnen van bomen, struiken e.d. om zo argeloze wandelaars te laten verdwalen. Een dwaallicht is er niets bij. 

Zo kwamen wij ook zo'n pijl tegen. Deze pijl had besloten om van een bepaalde boom af te gaan en zich iets verderop, net uit het zicht van de wandelaar, op de volgende boom te gaan zitten. Dit werd nog redelijk op tijd gezien en we sloegen alsnog het goede pas in. Wel nadat we een paar keer verward hadden rondgekeken. 

Enfin, dit kon deze pijl niet verkroppen en dus besloot deze zijn soortgenoten te waarschuwen. Men is er nog niet uit hoe de pijl op pootjes communiceert met zijn soortgenoten. Wel bestaat het vermoeden dat zij een andere diersoort of typische bosgeluiden kunnen nabootsen, waardoor de wandelaar het herkent als vogelgezang of het ruizen van de bladeren in de bomen. 

Het bewuste pad waar één van de pijlen had besloten om te verdwijnen. 

Maar wat het geluid ook is, effectief was het wel.  Niet veel later was de pijl echt niet meer te vinden. Het pad was kwijt, de pijl was nergens te zien en er werd vaak over wortels gestruikeld.  Na lang zoeken, struikelen en mopperen op deze diersoort, werd de pijl niet gevonden, de juist weg wel. En wat een opluchting, de rest van de tocht hadden we geen last meer van deze zeer irritante nieuwe diersoort.  

Zo kwamen bij het hoogste punt - op de top - van de Utrechtse Heuvelrug. Eveneens staat het ook voor toeristisch overstappunt waar diverse wandel- en fietsroutes bij elkaar komen. Nou, dat klopt ook wel. Bij de rust - een klein cafeetje, kwamen we de 15 kilometer wandelaars tegen. Een prima plek waar we even uitbliezen van onze ontmoeting met de nieuwe diersoort. 

Na de top liepen we in de richting van een reconstructie van een grafheuvel. 

Grafheuvels waren veel te vinden bij de flanken tussen Rhenen en Doorn. Ze zijn afkomstig uit de Prehistorie. In die tijd waren ze zichtbaar in het heidelandschap. De reconstructie die wij zagen is een tweeperiodenheuvel. De eerste, oorspronkelijke grafheuvel werd later bedekt door een tweede heuvel. Het eerste graf werd rond 2200 voor Christus gebouwd, de tweede ongeveer 500 jaar later. In de jaren daarna is de grafheuvel nog meerdere keren gebruikt als begraafplaats. Zo zijn er urnen geplaatst met as van overledenen. 

In de grafheuvels zijn ook klokbekers gevonden met eten en drinken. Dit was waarschijnlijk  voor de overledene voor zijn reis naar het hiernamaals. De naam klokbekercultuur komt van vondsten die uit deze periode zijn gevonden. Vaak hadden ze de vorm van een klok. 

Op het laatste gedeelte van de tocht hebben we nog kunnen genieten van een mooi uitzicht over de Betuwe bij de Elsterkop. Omdat het prachtig, helder weer was konden we in de verte zelfs windmolens bij Eemdijk (Flevopolder zien). 

Kortom: Een prachtig wandeltocht met bergen, dalen en verdwalen. Oh, en pas op bij wandeltochten. De pijlen op pootjes komen niet alleen op de Utrechtse Heuvelrug voor! U bent gewaarschuwd. 

Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit

Meer informatie is te vinden op:
Utrechtse Heuvelrug
https://www.opdeheuvelrug.nl/plan-je-bezoek/praktische-informatie/top

https://www.np-utrechtseheuvelrug.nl/nl/Zien/Natuur/Dieren

https://www.np-utrechtseheuvelrug.nl/nl/Zien

Hospice Berkenstein
https://vptzberkenstein.nl
https://wandelen.voorberkenstein.nl